De 1e wet van het principe van aandacht in werking:
Al 30 jaar lang gebruik ik een situatie in Zwolle om kandidaten te leren de aandacht te verdelen. (zie foto) Komende vanuit de 'Spui' vertel ik altijd een verhaaltje dat mijn tandarts links zit (onzin natuurlijk) en dat hij een hele mooie assistente of assistent heeft. Na gelang ik een vrouwelijke of mannelijke kandidaat heb. Prompt kijken ze dan naar links en vergeten naar rechts en naar het 1e bord verboden voor motorvoertuigen te kijken. Ze komen dan verderop in de Spui en zien wel altijd rechts het bord 'fietspad' staan, maar gaan 99% van de gevallen wel linksaf de 'spui' verder in. En zien dan het 2e bord 'verboden voor motorvoertuigen ' over de kop. Uiteraard volgt dan een ingreep, met de nodige hilariteit. Gezegd moet worden, dat wij dit wel met de wat gevorderde. kandidaten doen.
Nu komt het:
Ik had een fijne tandarts in IJsselmuiden. Een vakman, die ook nog zijn motoropleiding bij mij gevolgd had. Zijn kinderen en zijn vrouw hebben we ook aan diverse rijbewijzen geholpen.
Op een keer:
kwam ik bij hem voor controle en zij hij mij dat ik een slechte kies had, die wel voor een kroon in aanmerking kwam. Hij vertelde er ook nog bij, dat we dan volgend jaar de kies er achter deden, want die was ook niet al te best meer. Ik stelde hem voor om dan beide kiezen in 1x te doen. Want dat kon verzekeringstechnisch. Na een paar maand was ik aan de beurt voor de behandeling. Maar wat schertst mijn verbazing, ik kreeg 4 kronen in plaats van 2. Ik geloof niet dat hij dat moedwillig deed, maar ik baalde er toch flink van en heb er lang over nagedacht of ik wel of niet bij hem zou blijven. Na zowat een jaar toch besloten naar een andere tandarts te gaan.
Dental Clinics:
Ik had een leerling die wel goede ervaringen met Dental Clinics in Hasselt had. Fijne tandarts zei zij. Afijn ik mij over laten schrijven. Helemaal niet aan de tandarts in Zwolle gedacht
Kom ik weer in de Spui:
Het was als ik door de bliksem getroffen werd. De tandarts in Zwolle was ook een Dental Clinics.

Toen besefte ik
dat de 1e wet het principe van de aandacht, gewerkt had. 30 jaar lang heb ik er over gedaan om dit voor elkaar te krijgen. Onvoorstelbaar.
Dus de les die ik hieruit leerde:
Kijk machtig goed uit wat je tegen jezelf hardop zegt. Wat je creëert. Wat je denkt. Sindsdien heb ik al heel wat negatieve gedachtepatronen in mijzelf ontdekt en vervangen voor positievere gedachten.
Terug naar 3e principe van aandacht: >>> naar stap 4 en 5 >>>